满庭芳（次仁和韵，时欲之官永兴）

满庭芳（次仁和韵，时欲之官永兴）原文：

《硕人》通篇用了铺张手法，不厌其烦地吟唱了有关“硕人”的方方面面，如第一章主要说她的出身——她的三亲六戚，父兄夫婿，皆是当时各诸侯国有权有势的头面人物，她是一位门第高华的贵夫人。第三、四章主要写婚礼的隆重和盛大，特别是第四章，七句之中，竟连续六句用了叠字。那洋洋洒洒的黄河之水，浩浩荡荡北流入海；那撒网入水的哗哗声，那鱼尾击水的唰唰声，以及河岸绵绵密密、茂茂盛盛的芦苇荻草，这些壮美鲜丽的自然景象，都意在引出“庶姜孽孽，庶士有朅”——那人数众多声势浩大的陪嫁队伍，那些男傧女侣，他们像庄姜本人一样，皆清一色地修长俊美。上述所有这一切，从华贵的身世到隆重的仪仗，从人事场面到自然景观，无不或明或暗、或隐或显、或直接或间接地衬托着庄姜的天生丽质。而直接描写她的美貌者，除开头“硕人其颀，衣锦褧衣”的扫描外，主要是在第二章。这里也用了铺叙手法，以七个生动形象的比喻，犹如电影的特写镜头，犹如纤微毕至的工笔画，细致地刻画了她艳丽绝伦的肖像——柔软的纤手，鲜洁的肤色，修美的脖颈，匀整洁白的牙齿，直到丰满的额角和修宛的眉毛，真是毫发无缺憾的人间尤物！但这些工细的描绘，其艺术效果，都不及“巧笑倩兮，美目盼兮”八字。
⑴蓬莱阁旧在浙江绍兴卧龙山下，州治设厅之后，五代时吴越王建，以唐元稹《以州宅夸于乐天诗》“谪居犹得近蓬莱”得名。⑵鉴曲：鉴湖一曲。《新唐书·贺知章传》“有诏赐镜湖剡川一曲”，镜湖即鉴湖。⑶茂林：指兰亭。王羲之《兰亭序》：“此处有崇山峻岭，茂林修竹。”⑷俯仰：又作“俛仰”。《兰亭序》“俛仰之间，已为陈迹。”⑸五湖泛舟，范蠡事，见《国语·越语》。前录吴文英《八声甘州》注⑽（257页）。牵涉到西施，是后起的传说。这里说“谁念我同载五湖舟”，不过自己惆怅着独游无伴而已。杜甫《赠韦(...)
[ ] 1.这首诗作于清道光五年（1825年），作者为母服丧才满，客居江苏昆山一带。目睹社会现实种种污秽现象，以“咏史”为题，借古讽今，对清王朝政治的腐败作了全面而深刻的揭露与批判，抒发出心中的愤慨。咏史：一种诗的体例。以历史事件为题材，或专咏一人一事，或泛咏史事。往往借题发挥，托古言今。 2.金粉：旧时妇女化妆用的铅粉。这里用来形容骄奢淫逸的生活。十五州，泛指长江下游江南一带繁华富庶的地方。 3.名流：社会上的知名人士。这里是反话，意即所谓的“名流”，社会上头面人物。 4.牢盆：煮盐的器具。借指把持盐政的官吏。牢盆狎客：指趋附盐官的帮闲.幕僚.门客。操全算：操纵整个计划，掌握经济大权。算：计划.筹谋。 5.团扇：一种圆形扇。汉代(...)
倏又西风起。这一年光景，早过三分之二。燕去鸿来何日了，多少世间心事。待则甚、功成名遂。枫叶荻花动凉思，又寻思、江上琵琶泪。还感慨，劳梦寐。
①昭丘:亦作“昭邱”。春秋楚昭王墓。在湖北省当阳县东南。《文选·王粲》：“北弥陶牧，西接昭丘。”李善注引《荆州图记》：“当阳东南七十里，有楚昭王墓，登楼则见，所谓昭丘。”南朝齐谢朓《赠西府同僚》诗：“驱车鼎门外，思见昭丘阳。”清吴伟业《永和宫词》：“昭邱松檟北风哀，南内春深拥夜来。”②黛色:青黑(...)
卿看的是甚么书？是《论语》。寡人闻童子入学，先读《论(...)
明心不把优花捻，见性何须贝叶传。日出冰消原是水，回光月落不离天。贫僧是这白马寺中长老。为贫僧积功累行，累劫修来，得悟大乘三昧，住持在此寺，朝参暮礼。今日上堂做罢好事，在此闲坐。行者，山门前觑者，看有甚么人来。理会的。若无闲事恼心头，便是人间好时节。老夫刘员外是也。自从我那女孩儿嫁了吕蒙正，那厮每日长街市上搠笔为生，又在白马寺中，每日赶斋，着老夫心上好生不自在。今日无甚事，去寺中对长老说一声去。来到方丈也，行者报复去，道有刘员外特来相访。理会的。报的师父得知，有员外来了也。道有请。有请。员外，此一来有何事？师父，老夫无事也不来。有我的女婿吕蒙正，他每日来你这寺中赶斋。他空有满腹文章，不肯进取功名，他听的这钟声响便来赶斋。长老，老夫所烦，今后先吃了斋饭，后声钟。他赶不上斋呵，他自然发志也呵，他必然去寻他的道路去也。我知道了也。此事易为，员外，你自请回去也。师父恕罪，我回私宅中去也。自今饭后声钟响，空到斋堂怏怏归。奋志上朝去应举，恁时方见锦衣回。小和尚，每日都吃了斋时，可与我声钟。等那吕蒙正若来时呵，我自有个主意。小生吕蒙正。每日长街市上，搠笔为生。时遇冬天，下着如此般大雪。寺里钟响也，我去寺中赶斋去，得的一分斋饭，与我浑家食用。来到也。师父，将斋饭来我食用。：无了斋也。吕蒙正，你来，我和你说，俺常住家计较来，满堂僧不厌，一个俗人多。你一日吃我一分斋饭，一年吃着多少？往日先撞钟后吃斋，因为多了斋粮，先吃了斋后撞钟，唤做斋后钟。你为孔子门徒，你有满腹文章，你若应过举呵，得一官半职，不强似在寺中赶斋？既为男子汉，不识面皮羞。回去。我出的这门来，我为男子大丈夫，受如此羞辱。为我一个，斋后声钟，我怎生回家见我浑家的面，这和尚无礼，我瓦罐中取出这笔来，我在这壁子上写四句诗，骂这(...)
此词写难以排遣、无(...)
四月的江南，山坡是绿的，原野是绿的，绿的树，绿的草，绿的禾苗，展现在诗人眼前的，是一个绿色主宰的世界。在绿色的原野上河渠纵横交错，一道道洋溢着，流淌着，白茫茫的；那一片片放满水的稻田，也是白茫茫的。举目望去，绿油油的禾田，白茫茫的水，全都笼罩在淡淡的烟雾之中。那是雾吗？烟吗？不，那是如烟似雾的(...)
这首诗平易真切，层次井然。诗人只是随其所感，顺手写来，便有一种浓厚的气氛。它与杜甫以沉郁顿挫为显著特征的大多数古体诗有别，而更近于浑朴的汉魏古诗和陶渊明的创作；但它的感情内涵毕竟比汉魏古诗丰富复杂，有杜诗所独具的感情波澜，如层漪迭浪，展开于作品内部，是一种内在的沉郁顿挫。诗写朋友相会，却由“人生不相见”的慨叹发端，因而转入“今夕复何夕，共此灯烛光”时，便格外见出内心的激动。但下面并不因为相会便抒写喜悦之情，而是接以“少壮能几时”至“惊呼热中肠”四句，感情又趋向沉郁。诗的中间部分，酒宴的款待，冲淡了世事茫茫的凄惋，带给诗人幸福的微醺，但劝酒的语辞却是“主称会面难”，又带来离乱的感慨。诗以“人生不相见”开篇，以“世事两茫茫”结尾，前后一片苍茫，把一夕的温馨之感，置于苍凉的感情基调上。这些，正(...)

满庭芳（次仁和韵，时欲之官永兴）拼音解读：

《shuò rén 》tōng piān yòng le pù zhāng shǒu fǎ ，bú yàn qí fán dì yín chàng le yǒu guān “shuò rén ”de fāng fāng miàn miàn ，rú dì yī zhāng zhǔ yào shuō tā de chū shēn ——tā de sān qīn liù qī ，fù xiōng fū xù ，jiē shì dāng shí gè zhū hóu guó yǒu quán yǒu shì de tóu miàn rén wù ，tā shì yī wèi mén dì gāo huá de guì fū rén 。dì sān 、sì zhāng zhǔ yào xiě hūn lǐ de lóng zhòng hé shèng dà ，tè bié shì dì sì zhāng ，qī jù zhī zhōng ，jìng lián xù liù jù yòng le dié zì 。nà yáng yáng sǎ sǎ de huáng hé zhī shuǐ ，hào hào dàng dàng běi liú rù hǎi ；nà sā wǎng rù shuǐ de huá huá shēng ，nà yú wěi jī shuǐ de shuā shuā shēng ，yǐ jí hé àn mián mián mì mì 、mào mào shèng shèng de lú wěi dí cǎo ，zhè xiē zhuàng měi xiān lì de zì rán jǐng xiàng ，dōu yì zài yǐn chū “shù jiāng niè niè ，shù shì yǒu qiè ”——nà rén shù zhòng duō shēng shì hào dà de péi jià duì wǔ ，nà xiē nán bīn nǚ lǚ ，tā men xiàng zhuāng jiāng běn rén yī yàng ，jiē qīng yī sè dì xiū zhǎng jun4 měi 。shàng shù suǒ yǒu zhè yī qiē ，cóng huá guì de shēn shì dào lóng zhòng de yí zhàng ，cóng rén shì chǎng miàn dào zì rán jǐng guān ，wú bú huò míng huò àn 、huò yǐn huò xiǎn 、huò zhí jiē huò jiān jiē dì chèn tuō zhe zhuāng jiāng de tiān shēng lì zhì 。ér zhí jiē miáo xiě tā de měi mào zhě ，chú kāi tóu “shuò rén qí qí ，yī jǐn jiǒng yī ”de sǎo miáo wài ，zhǔ yào shì zài dì èr zhāng 。zhè lǐ yě yòng le pù xù shǒu fǎ ，yǐ qī gè shēng dòng xíng xiàng de bǐ yù ，yóu rú diàn yǐng de tè xiě jìng tóu ，yóu rú xiān wēi bì zhì de gōng bǐ huà ，xì zhì dì kè huà le tā yàn lì jué lún de xiāo xiàng ——róu ruǎn de xiān shǒu ，xiān jié de fū sè ，xiū měi de bó jǐng ，yún zhěng jié bái de yá chǐ ，zhí dào fēng mǎn de é jiǎo hé xiū wǎn de méi máo ，zhēn shì háo fā wú quē hàn de rén jiān yóu wù ！dàn zhè xiē gōng xì de miáo huì ，qí yì shù xiào guǒ ，dōu bú jí “qiǎo xiào qiàn xī ，měi mù pàn xī ”bā zì 。
⑴péng lái gé jiù zài zhè jiāng shào xìng wò lóng shān xià ，zhōu zhì shè tīng zhī hòu ，wǔ dài shí wú yuè wáng jiàn ，yǐ táng yuán zhěn 《yǐ zhōu zhái kuā yú lè tiān shī 》“zhé jū yóu dé jìn péng lái ”dé míng 。⑵jiàn qǔ ：jiàn hú yī qǔ 。《xīn táng shū ·hè zhī zhāng chuán 》“yǒu zhào cì jìng hú yǎn chuān yī qǔ ”，jìng hú jí jiàn hú 。⑶mào lín ：zhǐ lán tíng 。wáng xī zhī 《lán tíng xù 》：“cǐ chù yǒu chóng shān jun4 lǐng ，mào lín xiū zhú 。”⑷fǔ yǎng ：yòu zuò “miǎn yǎng ”。《lán tíng xù 》“miǎn yǎng zhī jiān ，yǐ wéi chén jì 。”⑸wǔ hú fàn zhōu ，fàn lí shì ，jiàn 《guó yǔ ·yuè yǔ 》。qián lù wú wén yīng 《bā shēng gān zhōu 》zhù ⑽（257yè ）。qiān shè dào xī shī ，shì hòu qǐ de chuán shuō 。zhè lǐ shuō “shuí niàn wǒ tóng zǎi wǔ hú zhōu ”，bú guò zì jǐ chóu chàng zhe dú yóu wú bàn ér yǐ 。dù fǔ 《zèng wéi (...)
[ ] 1.zhè shǒu shī zuò yú qīng dào guāng wǔ nián （1825nián ），zuò zhě wéi mǔ fú sàng cái mǎn ，kè jū jiāng sū kūn shān yī dài 。mù dǔ shè huì xiàn shí zhǒng zhǒng wū huì xiàn xiàng ，yǐ “yǒng shǐ ”wéi tí ，jiè gǔ fěng jīn ，duì qīng wáng cháo zhèng zhì de fǔ bài zuò le quán miàn ér shēn kè de jiē lù yǔ pī pàn ，shū fā chū xīn zhōng de fèn kǎi 。yǒng shǐ ：yī zhǒng shī de tǐ lì 。yǐ lì shǐ shì jiàn wéi tí cái ，huò zhuān yǒng yī rén yī shì ，huò fàn yǒng shǐ shì 。wǎng wǎng jiè tí fā huī ，tuō gǔ yán jīn 。 2.jīn fěn ：jiù shí fù nǚ huà zhuāng yòng de qiān fěn 。zhè lǐ yòng lái xíng róng jiāo shē yín yì de shēng huó 。shí wǔ zhōu ，fàn zhǐ zhǎng jiāng xià yóu jiāng nán yī dài fán huá fù shù de dì fāng 。 3.míng liú ：shè huì shàng de zhī míng rén shì 。zhè lǐ shì fǎn huà ，yì jí suǒ wèi de “míng liú ”，shè huì shàng tóu miàn rén wù 。 4.láo pén ：zhǔ yán de qì jù 。jiè zhǐ bǎ chí yán zhèng de guān lì 。láo pén xiá kè ：zhǐ qū fù yán guān de bāng xián .mù liáo .mén kè 。cāo quán suàn ：cāo zòng zhěng gè jì huá ，zhǎng wò jīng jì dà quán 。suàn ：jì huá .chóu móu 。 5.tuán shàn ：yī zhǒng yuán xíng shàn 。hàn dài (...)
shū yòu xī fēng qǐ 。zhè yī nián guāng jǐng ，zǎo guò sān fèn zhī èr 。yàn qù hóng lái hé rì le ，duō shǎo shì jiān xīn shì 。dài zé shèn 、gōng chéng míng suí 。fēng yè dí huā dòng liáng sī ，yòu xún sī 、jiāng shàng pí pá lèi 。hái gǎn kǎi ，láo mèng mèi 。
①zhāo qiū :yì zuò “zhāo qiū ”。chūn qiū chǔ zhāo wáng mù 。zài hú běi shěng dāng yáng xiàn dōng nán 。《wén xuǎn ·wáng càn 》：“běi mí táo mù ，xī jiē zhāo qiū 。”lǐ shàn zhù yǐn 《jīng zhōu tú jì 》：“dāng yáng dōng nán qī shí lǐ ，yǒu chǔ zhāo wáng mù ，dēng lóu zé jiàn ，suǒ wèi zhāo qiū 。”nán cháo qí xiè tiǎo 《zèng xī fǔ tóng liáo 》shī ：“qū chē dǐng mén wài ，sī jiàn zhāo qiū yáng 。”qīng wú wěi yè 《yǒng hé gōng cí 》：“zhāo qiū sōng jiǎ běi fēng āi ，nán nèi chūn shēn yōng yè lái 。”②dài sè :qīng hēi (...)
qīng kàn de shì shèn me shū ？shì 《lùn yǔ 》。guǎ rén wén tóng zǐ rù xué ，xiān dú 《lùn (...)
míng xīn bú bǎ yōu huā niǎn ，jiàn xìng hé xū bèi yè chuán 。rì chū bīng xiāo yuán shì shuǐ ，huí guāng yuè luò bú lí tiān 。pín sēng shì zhè bái mǎ sì zhōng zhǎng lǎo 。wéi pín sēng jī gōng lèi háng ，lèi jié xiū lái ，dé wù dà chéng sān mèi ，zhù chí zài cǐ sì ，cháo cān mù lǐ 。jīn rì shàng táng zuò bà hǎo shì ，zài cǐ xián zuò 。háng zhě ，shān mén qián qù zhě ，kàn yǒu shèn me rén lái 。lǐ huì de 。ruò wú xián shì nǎo xīn tóu ，biàn shì rén jiān hǎo shí jiē 。lǎo fū liú yuán wài shì yě 。zì cóng wǒ nà nǚ hái ér jià le lǚ méng zhèng ，nà sī měi rì zhǎng jiē shì shàng shuò bǐ wéi shēng ，yòu zài bái mǎ sì zhōng ，měi rì gǎn zhāi ，zhe lǎo fū xīn shàng hǎo shēng bú zì zài 。jīn rì wú shèn shì ，qù sì zhōng duì zhǎng lǎo shuō yī shēng qù 。lái dào fāng zhàng yě ，háng zhě bào fù qù ，dào yǒu liú yuán wài tè lái xiàng fǎng 。lǐ huì de 。bào de shī fù dé zhī ，yǒu yuán wài lái le yě 。dào yǒu qǐng 。yǒu qǐng 。yuán wài ，cǐ yī lái yǒu hé shì ？shī fù ，lǎo fū wú shì yě bú lái 。yǒu wǒ de nǚ xù lǚ méng zhèng ，tā měi rì lái nǐ zhè sì zhōng gǎn zhāi 。tā kōng yǒu mǎn fù wén zhāng ，bú kěn jìn qǔ gōng míng ，tā tīng de zhè zhōng shēng xiǎng biàn lái gǎn zhāi 。zhǎng lǎo ，lǎo fū suǒ fán ，jīn hòu xiān chī le zhāi fàn ，hòu shēng zhōng 。tā gǎn bú shàng zhāi hē ，tā zì rán fā zhì yě hē ，tā bì rán qù xún tā de dào lù qù yě 。wǒ zhī dào le yě 。cǐ shì yì wéi ，yuán wài ，nǐ zì qǐng huí qù yě 。shī fù shù zuì ，wǒ huí sī zhái zhōng qù yě 。zì jīn fàn hòu shēng zhōng xiǎng ，kōng dào zhāi táng yàng yàng guī 。fèn zhì shàng cháo qù yīng jǔ ，nín shí fāng jiàn jǐn yī huí 。xiǎo hé shàng ，měi rì dōu chī le zhāi shí ，kě yǔ wǒ shēng zhōng 。děng nà lǚ méng zhèng ruò lái shí hē ，wǒ zì yǒu gè zhǔ yì 。xiǎo shēng lǚ méng zhèng 。měi rì zhǎng jiē shì shàng ，shuò bǐ wéi shēng 。shí yù dōng tiān ，xià zhe rú cǐ bān dà xuě 。sì lǐ zhōng xiǎng yě ，wǒ qù sì zhōng gǎn zhāi qù ，dé de yī fèn zhāi fàn ，yǔ wǒ hún jiā shí yòng 。lái dào yě 。shī fù ，jiāng zhāi fàn lái wǒ shí yòng 。：wú le zhāi yě 。lǚ méng zhèng ，nǐ lái ，wǒ hé nǐ shuō ，ǎn cháng zhù jiā jì jiào lái ，mǎn táng sēng bú yàn ，yī gè sú rén duō 。nǐ yī rì chī wǒ yī fèn zhāi fàn ，yī nián chī zhe duō shǎo ？wǎng rì xiān zhuàng zhōng hòu chī zhāi ，yīn wéi duō le zhāi liáng ，xiān chī le zhāi hòu zhuàng zhōng ，huàn zuò zhāi hòu zhōng 。nǐ wéi kǒng zǐ mén tú ，nǐ yǒu mǎn fù wén zhāng ，nǐ ruò yīng guò jǔ hē ，dé yī guān bàn zhí ，bú qiáng sì zài sì zhōng gǎn zhāi ？jì wéi nán zǐ hàn ，bú shí miàn pí xiū 。huí qù 。wǒ chū de zhè mén lái ，wǒ wéi nán zǐ dà zhàng fū ，shòu rú cǐ xiū rǔ 。wéi wǒ yī gè ，zhāi hòu shēng zhōng ，wǒ zěn shēng huí jiā jiàn wǒ hún jiā de miàn ，zhè hé shàng wú lǐ ，wǒ wǎ guàn zhōng qǔ chū zhè bǐ lái ，wǒ zài zhè bì zǐ shàng xiě sì jù shī ，mà zhè (...)
cǐ cí xiě nán yǐ pái qiǎn 、wú (...)
sì yuè de jiāng nán ，shān pō shì lǜ de ，yuán yě shì lǜ de ，lǜ de shù ，lǜ de cǎo ，lǜ de hé miáo ，zhǎn xiàn zài shī rén yǎn qián de ，shì yī gè lǜ sè zhǔ zǎi de shì jiè 。zài lǜ sè de yuán yě shàng hé qú zòng héng jiāo cuò ，yī dào dào yáng yì zhe ，liú tǎng zhe ，bái máng máng de ；nà yī piàn piàn fàng mǎn shuǐ de dào tián ，yě shì bái máng máng de 。jǔ mù wàng qù ，lǜ yóu yóu de hé tián ，bái máng máng de shuǐ ，quán dōu lóng zhào zài dàn dàn de yān wù zhī zhōng 。nà shì wù ma ？yān ma ？bú ，nà shì rú yān sì wù de (...)
zhè shǒu shī píng yì zhēn qiē ，céng cì jǐng rán 。shī rén zhī shì suí qí suǒ gǎn ，shùn shǒu xiě lái ，biàn yǒu yī zhǒng nóng hòu de qì fēn 。tā yǔ dù fǔ yǐ chén yù dùn cuò wéi xiǎn zhe tè zhēng de dà duō shù gǔ tǐ shī yǒu bié ，ér gèng jìn yú hún pǔ de hàn wèi gǔ shī hé táo yuān míng de chuàng zuò ；dàn tā de gǎn qíng nèi hán bì jìng bǐ hàn wèi gǔ shī fēng fù fù zá ，yǒu dù shī suǒ dú jù de gǎn qíng bō lán ，rú céng yī dié làng ，zhǎn kāi yú zuò pǐn nèi bù ，shì yī zhǒng nèi zài de chén yù dùn cuò 。shī xiě péng yǒu xiàng huì ，què yóu “rén shēng bú xiàng jiàn ”de kǎi tàn fā duān ，yīn ér zhuǎn rù “jīn xī fù hé xī ，gòng cǐ dēng zhú guāng ”shí ，biàn gé wài jiàn chū nèi xīn de jī dòng 。dàn xià miàn bìng bú yīn wéi xiàng huì biàn shū xiě xǐ yuè zhī qíng ，ér shì jiē yǐ “shǎo zhuàng néng jǐ shí ”zhì “jīng hū rè zhōng cháng ”sì jù ，gǎn qíng yòu qū xiàng chén yù 。shī de zhōng jiān bù fèn ，jiǔ yàn de kuǎn dài ，chōng dàn le shì shì máng máng de qī wǎn ，dài gěi shī rén xìng fú de wēi xūn ，dàn quàn jiǔ de yǔ cí què shì “zhǔ chēng huì miàn nán ”，yòu dài lái lí luàn de gǎn kǎi 。shī yǐ “rén shēng bú xiàng jiàn ”kāi piān ，yǐ “shì shì liǎng máng máng ”jié wěi ，qián hòu yī piàn cāng máng ，bǎ yī xī de wēn xīn zhī gǎn ，zhì yú cāng liáng de gǎn qíng jī diào shàng 。zhè xiē ，zhèng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这首诗平易真切，层次井然。诗人只是随其所感，顺手写来，便有一种浓厚的气氛。它与杜甫以沉郁顿挫为显著特征的大多数古体诗有别，而更近于浑朴的汉魏古诗和陶渊明的创作；但它的感情内涵毕竟比汉魏古诗丰富复杂，有杜诗所独具的感情波澜，如层漪迭浪，展开于作品内部，是一种内在的沉郁顿挫。诗写朋友相会，却由“人生不相见”的慨叹发端，因而转入“今夕复何夕，共此灯烛光”时，便格外见出内心的激动。但下面并不因为相会便抒写喜悦之情，而是接以“少壮能几时”至“惊呼热中肠”四句，感情又趋向沉郁。诗的中间部分，酒宴的款待，冲淡了世事茫茫的凄惋，带给诗人幸福的微醺，但劝酒的语辞却是“主称会面难”，又带来离乱的感慨。诗以“人生不相见”开篇，以“世事两茫茫”结尾，前后一片苍茫，把一夕的温馨之感，置于苍凉的感情基调上。这些，正(...)
四无谁语，待推窗、初见江南风物。索笑巡檐无奈处，悄隔东邻一壁。有酒如船，招呼满载，只欠枝(...)

相关赏析

急弦无懦响，亮节难为音。
直到第二句，作者才通过“贪看年少”点明诗篇写的是个采莲女子，同时通过“(...)
燮理寒温。十月脱胎丹就，除此外、皆是傍门。君知否，
“数点寒英，为谁零落”，是作者的自我惋惜。“楚魄难招，暮寒堪揽”，意谓“往者不可谏，来者犹可追”。这几句，写法相当深刻，意味相当沉痛。至于“步屧荒篱，谁念幽芳远”二句，则是与上文的“寒英。”“零落”紧相连接的，写得参差错落，显得章法变换多姿。

作者介绍

徐集孙 徐集孙，字义夫，建安(今福建建瓯)人。理宗时尝在临安作过小官(《休日招李山房杜北山访渭滨秋浦于孤山》“不枉微官客日边”)，退居后名其居室为竹所。有《竹所吟稿》。事见《南宋文范作者考》卷下。　徐集孙诗，以汲古阁影宋抄《南宋六十家小集》本为底本，参校影印文渊阁《四库全书·两宋名贤小集》本(简称名贤集)、顾氏读画斋刊《南宋群贤小集》本(简称群贤集)。新辑集外诗附于卷末。