江行十首 其二

江行十首 其二原文：

开始，上半阕四句，句句使用夸张。刘勰《文心雕龙·夸饰》说夸张“可以发蕴而飞滞，披瞽而骇聋”。夸张手法在突出事物的特点方面，刻画得更有力。此外，这四句中有三处典故：“宫腰束素”用宋玉《登徒子好色赋》中“腰如束素”，原句是描写一个据宋玉自己说是天底下最美丽的女子的。“好筑避风台护取”用赵飞燕的故事，据说赵飞燕体质轻盈，汉成帝恐其飘翥，为制七宝避风台。“惊鸿飞去”用曹植《洛神赋》里写洛神的句子“翩若惊鸿”。这三个成句全是写最美的女子的，用这些典故来写舞姬，自然上半阕的真正含义(...)
最爱垄头麦，
诗的后两句笔锋陡地一转，转为述其志：“但得众生皆得饱，不辞羸病卧残阳。”病牛劳苦功高，筋疲力尽，却无人怜惜，但它没有怨天尤人，更未消极沉沦。因为它具有心甘情愿为众生的温饱而“羸病卧残阳”之志。这两句诗将病牛与“众生”联系起来写，以“但得”与“不辞”对举，强烈地抒发了病牛不辞羸病，一心向着众生的志向。结句中的“残阳”是双关语，既指夕阳，又象征病牛的晚年，它与“卧”等词语相结合，有助于表现老牛身体病弱却力耕负重、死而后已的精神。
　　唉！曼卿啊！事物由盛而衰的道理，我本来是早已知道的。但怀念起过往的日子，越发感到悲凉凄怆，不知不觉迎风掉下眼泪的我，也只(...)
社稷有灵邦有主，今朝地下告文祖。
过片两句“老去情怀，犹作天涯想。”说自己人虽老了，情怀不变，还是以天下为己任，把国事放在心上，总在作着恢复中原那万里山河的计虑和打算，表现出“老骥伏枥，志在千里”的气概。这两句可联系词人身世来理解。“天涯想”，指有志恢复中原万里河山。年龄虽老，壮志未衰，“犹作”二字流露出“天涯想”的强烈感情。又想起此身闲居卞山，复出不知何日，独自登临送目，纵有豪情，也只能是“空惆怅”。“空惆怅”三个字收住了“天涯想”。一个“空”字把前面的一切想望都钩销掉了，又回到了无可奈何、孤独寂寞的境界，不免要表现出某些颓丧情绪。而胸中热情，又不甘(...)
密途亘万里，
下片三句续对红梅作渲染，笔转而意仍承。“休把闲心随物态”，承“尚余孤瘦雪霜姿”；“酒生微晕沁瑶肌”，承“偶作小红桃杏色”。“闲心”、“瑶肌”，仍以美人喻花，言心性本是闲淡雅致，不应随世态而转移；肌肤本是洁白如玉，何以酒晕生红？“休把”二字一责，“何事”二字一诘，其辞若有憾焉，其意仍(...)
“树木丛生，百草丰茂。秋风萧瑟，洪波涌起。”前二句具体写竦峙的山岛：虽然已到秋风萧瑟，草木摇落的季节，但岛上树木繁茂，百草丰美，给人诗意盎然之感。后二句则是对“水何澹澹”一句的进一层描写：定神细看，在秋风萧瑟中的海面竟是洪波巨澜，汹涌起伏。这儿，虽是秋天的典型环境，却无半点萧瑟凄凉的悲秋意绪。作者面对萧瑟秋风，极写大海的辽阔壮美：在秋风萧瑟中，大海汹涌澎湃，浩淼接天；山岛高(...)
咏世

江行十首 其二拼音解读：

kāi shǐ ，shàng bàn què sì jù ，jù jù shǐ yòng kuā zhāng 。liú xié 《wén xīn diāo lóng ·kuā shì 》shuō kuā zhāng “kě yǐ fā yùn ér fēi zhì ，pī gǔ ér hài lóng ”。kuā zhāng shǒu fǎ zài tū chū shì wù de tè diǎn fāng miàn ，kè huà dé gèng yǒu lì 。cǐ wài ，zhè sì jù zhōng yǒu sān chù diǎn gù ：“gōng yāo shù sù ”yòng sòng yù 《dēng tú zǐ hǎo sè fù 》zhōng “yāo rú shù sù ”，yuán jù shì miáo xiě yī gè jù sòng yù zì jǐ shuō shì tiān dǐ xià zuì měi lì de nǚ zǐ de 。“hǎo zhù bì fēng tái hù qǔ ”yòng zhào fēi yàn de gù shì ，jù shuō zhào fēi yàn tǐ zhì qīng yíng ，hàn chéng dì kǒng qí piāo zhù ，wéi zhì qī bǎo bì fēng tái 。“jīng hóng fēi qù ”yòng cáo zhí 《luò shén fù 》lǐ xiě luò shén de jù zǐ “piān ruò jīng hóng ”。zhè sān gè chéng jù quán shì xiě zuì měi de nǚ zǐ de ，yòng zhè xiē diǎn gù lái xiě wǔ jī ，zì rán shàng bàn què de zhēn zhèng hán yì (...)
zuì ài lǒng tóu mài ，
shī de hòu liǎng jù bǐ fēng dǒu dì yī zhuǎn ，zhuǎn wéi shù qí zhì ：“dàn dé zhòng shēng jiē dé bǎo ，bú cí léi bìng wò cán yáng 。”bìng niú láo kǔ gōng gāo ，jīn pí lì jìn ，què wú rén lián xī ，dàn tā méi yǒu yuàn tiān yóu rén ，gèng wèi xiāo jí chén lún 。yīn wéi tā jù yǒu xīn gān qíng yuàn wéi zhòng shēng de wēn bǎo ér “léi bìng wò cán yáng ”zhī zhì 。zhè liǎng jù shī jiāng bìng niú yǔ “zhòng shēng ”lián xì qǐ lái xiě ，yǐ “dàn dé ”yǔ “bú cí ”duì jǔ ，qiáng liè dì shū fā le bìng niú bú cí léi bìng ，yī xīn xiàng zhe zhòng shēng de zhì xiàng 。jié jù zhōng de “cán yáng ”shì shuāng guān yǔ ，jì zhǐ xī yáng ，yòu xiàng zhēng bìng niú de wǎn nián ，tā yǔ “wò ”děng cí yǔ xiàng jié hé ，yǒu zhù yú biǎo xiàn lǎo niú shēn tǐ bìng ruò què lì gēng fù zhòng 、sǐ ér hòu yǐ de jīng shén 。
　　āi ！màn qīng ā ！shì wù yóu shèng ér shuāi de dào lǐ ，wǒ běn lái shì zǎo yǐ zhī dào de 。dàn huái niàn qǐ guò wǎng de rì zǐ ，yuè fā gǎn dào bēi liáng qī chuàng ，bú zhī bú jiào yíng fēng diào xià yǎn lèi de wǒ ，yě zhī (...)
shè jì yǒu líng bāng yǒu zhǔ ，jīn cháo dì xià gào wén zǔ 。
guò piàn liǎng jù “lǎo qù qíng huái ，yóu zuò tiān yá xiǎng 。”shuō zì jǐ rén suī lǎo le ，qíng huái bú biàn ，hái shì yǐ tiān xià wéi jǐ rèn ，bǎ guó shì fàng zài xīn shàng ，zǒng zài zuò zhe huī fù zhōng yuán nà wàn lǐ shān hé de jì lǜ hé dǎ suàn ，biǎo xiàn chū “lǎo jì fú lì ，zhì zài qiān lǐ ”de qì gài 。zhè liǎng jù kě lián xì cí rén shēn shì lái lǐ jiě 。“tiān yá xiǎng ”，zhǐ yǒu zhì huī fù zhōng yuán wàn lǐ hé shān 。nián líng suī lǎo ，zhuàng zhì wèi shuāi ，“yóu zuò ”èr zì liú lù chū “tiān yá xiǎng ”de qiáng liè gǎn qíng 。yòu xiǎng qǐ cǐ shēn xián jū biàn shān ，fù chū bú zhī hé rì ，dú zì dēng lín sòng mù ，zòng yǒu háo qíng ，yě zhī néng shì “kōng chóu chàng ”。“kōng chóu chàng ”sān gè zì shōu zhù le “tiān yá xiǎng ”。yī gè “kōng ”zì bǎ qián miàn de yī qiē xiǎng wàng dōu gōu xiāo diào le ，yòu huí dào le wú kě nài hé 、gū dú jì mò de jìng jiè ，bú miǎn yào biǎo xiàn chū mǒu xiē tuí sàng qíng xù 。ér xiōng zhōng rè qíng ，yòu bú gān (...)
mì tú gèn wàn lǐ ，
xià piàn sān jù xù duì hóng méi zuò xuàn rǎn ，bǐ zhuǎn ér yì réng chéng 。“xiū bǎ xián xīn suí wù tài ”，chéng “shàng yú gū shòu xuě shuāng zī ”；“jiǔ shēng wēi yūn qìn yáo jī ”，chéng “ǒu zuò xiǎo hóng táo xìng sè ”。“xián xīn ”、“yáo jī ”，réng yǐ měi rén yù huā ，yán xīn xìng běn shì xián dàn yǎ zhì ，bú yīng suí shì tài ér zhuǎn yí ；jī fū běn shì jié bái rú yù ，hé yǐ jiǔ yūn shēng hóng ？“xiū bǎ ”èr zì yī zé ，“hé shì ”èr zì yī jié ，qí cí ruò yǒu hàn yān ，qí yì réng (...)
“shù mù cóng shēng ，bǎi cǎo fēng mào 。qiū fēng xiāo sè ，hóng bō yǒng qǐ 。”qián èr jù jù tǐ xiě sǒng zhì de shān dǎo ：suī rán yǐ dào qiū fēng xiāo sè ，cǎo mù yáo luò de jì jiē ，dàn dǎo shàng shù mù fán mào ，bǎi cǎo fēng měi ，gěi rén shī yì àng rán zhī gǎn 。hòu èr jù zé shì duì “shuǐ hé dàn dàn ”yī jù de jìn yī céng miáo xiě ：dìng shén xì kàn ，zài qiū fēng xiāo sè zhōng de hǎi miàn jìng shì hóng bō jù lán ，xiōng yǒng qǐ fú 。zhè ér ，suī shì qiū tiān de diǎn xíng huán jìng ，què wú bàn diǎn xiāo sè qī liáng de bēi qiū yì xù 。zuò zhě miàn duì xiāo sè qiū fēng ，jí xiě dà hǎi de liáo kuò zhuàng měi ：zài qiū fēng xiāo sè zhōng ，dà hǎi xiōng yǒng péng pài ，hào miǎo jiē tiān ；shān dǎo gāo (...)
yǒng shì

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

咏世
镐京辟雍，自西自东，自南自北，无思不服。皇王烝哉！

相关赏析

三、四句要结合起来看。大意是：菊花是能够延年益寿的药，她在百草摧折的时候，才开始开花。是对菊花的品性的赞叹。菊花的品性主要是晚开。前人有诗句“不是花中偏爱菊，此花开后更无花”，主要就是针对菊花的这一品格展开的(...)
敢拖到官中拷断你筋，哎！你个乔人，情性村，则你那泼言语赖人不本分。着我待饶来怎地饶？待忍来怎地忍？恨不的莽拳头嘴缝墩。是谁家的狗咬着你来？你家的狗咬着我来。你道我家狗咬着你，众街坊试看咱：若是我家狗咬他，我便写与你保辜文书。若不曾咬着，你便陪我缸来。员外说的是。俺看他这条腿不曾咬着。(...)
计上心头，暗令家童私问候。休泄漏，何期两意同成就，为他憔瘦。
芳草把路边一个又一个的长亭连接起来，使得远道凄迷。那萋萋的芳草，仿佛是在埋怨宦游的王孙公子已经忘记了归期。眼看梨花落尽(...)

作者介绍

李吕 李吕，字滨老，一字东老，邵武军光泽人。生于宋徽宗宣和四年，卒于宁宗庆元四年，年七十七岁。端庄自重，记诵过人。年四十，即弃科举。好治易，尤留意通鉴。教人循循善诱，常聚族百人，昕夕击鼓，聚众致礼享堂，不以寒暑废。吕著有《澹轩集》十五卷，《国史经籍志》传于世。